Historia dunha rapaza viguesa, filla dun traballador botado ao paro e empurrado á emigración pola desaparición dos tranvías. O retrato dun tempo que xa non é. Pero que explica quen somos.María, ou Maxa, é a protagonista desta historia en que os personaxes son todo. A autora penetra na súa psicoloxía para cercenar as súas almas e poñérnolas diante dos ollos. Na novela atopamos unha clara denuncia social da emigración, as súas causas e as súas consecuencias, así como unha fermosa recreación da linguaxe suburbial. Publicada por primeira vez en 1971, esta é unha das novelas máis importantes da creación literaria galega do último terzo do século XX e que agora a Editorial Galaxia volve poñer no camiño das lectoras e lectores que tamén gorentan da narrativa da que foi unha das poetas máis importantes que deu a nosa literatura.