Uit onvrede over de tijd waarin hij leefde, maar uit liefde voor zijn medemens, liet Nietzsche zijn Zarathoestra, tussen 1883 en 1885, zich in vier boekdelen over de zin van de mensheid en haar betekenisvolle lotsbestemming uitspreken. In dit eerste deel schetst hij het beeld van de ondergang van het kleinmenselijke en houdt hij ons, de nog onbekende en onbeminde, mogelijkheden van de grootmenselijke overgang voor. Menswording als een bewust gewild en gedurfd evolutieproces, daar gaat dit boek over, waarin het dierlijke en het kleingeestige dat in ieder van ons nog volop aanwezig is, het pad dient te effenen voor de komst van de Grote Mens. Een mens die ten volle mens weet te zijn door de beide betekenissen van Zarathoestra's naam waar te maken: de mens als lichtbrenger en kamelendrijver...