De schrijver, Henry van Buuren, ziet de mens als voorlopig laatste fase van een voortdurende evolutie, die begon bij de oerknal, 17 miljard jaar geleden. Die mens, met een zich steeds verder evaluerend individueel en collectief bewustzijn, heeft volgens hem behoefte aan een meer aan de huidige tijd aangepaste morele wet, die hem richting geeft en meer vrede en geluk brengt.