Froito do interese pola literatura para nenos, nos anos sesenta Rodari percorreu as escolas italianas «para contar historias e responder as preguntas dos nenos; Porque sempre hai un neno que pregunta: Como é que se inventan as historias? Pregunta que merece unha resposta». A través do contacto directo co alumnado, Rodari observa, conversa e toma apuntamentos, intentando desentrañar os procedementos da arte de crear historias. Esta actividade será a base da súa obra teórica máis importante, “Grammatica della fantasia” (1973), que tomou forma nun encontro con docentes no que Rodari participou en 1972, invitado polo Concello de Reggio Emilia.