O dicionario defíneo como a capa do chan permanentemente conxelada nas rexións polares; mais «Permaxeo» é aquí o comezo dunha triloxía literaria protagonizada por personaxes femininos cos que Eva Baltasar explora distintas etapas na vida das mulleres. Esa figura xeolóxica é a metáfora do distanciamento e da protección coa que, a primeira desas tres voces, afasta os afectos e as decepcións, sen deixar de resultar áxil, brillante, lúcida e divertida, nin caer na frivolidade.