Reseña del libro "paradisuko almanaka"
gianni celati
sondrion jaioa 1937an, comiche (einaudi, 1971) izeneko eleberri labur batekin agertu zen literaturaren plazara. hurrena, abenturazko hiru kontakizun luze argitaratu zituen, guizzardiren abenturak, bagutta saria jaso zuena 1972an. eta haren ondoren denak hasperenka (1976) eta paradisuko almanaka (1978). gero, parlamenti buffi (erretolika irrigarriak) izeneko trilogian bildurik eman zituen hirurak argitara 1989an eta mondelo saria jaso zuen harengatik1990ean.
tarte horretan quattro novelle sulle apparenze eta verso la foce argitaratu zituen, besteak beste. eta narratori delle pianure liburuak (1985) premio cinque scole eta premio grinzane-cavour) jaso zituen.
gianni celati, gainera, itzultzaile ere bada, eta roland barthes, l.f. céline (viaggio al termine della notte), jonathan swift, jack london, mark twain, herman melville, joseph conrad, eta beste zenbait autore frantsesen eta ingelesen obrak itzuli ditu.
periferike jardunaldietan parte hartu izan du, b. atxagarekin, john bergerrekin eta beste hainbatekin.
liburua
hogei urte nituela atzerrira joan nintzen, motxila bizkarrean eta ia sosik gabe, eta luzaro gelditu nintzen alemanian. bidaia hartako figurak eta fantasiak askoz ere geroago, eta hilabete batez, itzuli ziren niregana, zatikako amets bat bezala.
istiluz betetako urte bateko abuztuan zen; goizean oinez egiten nuen muinoetako buelta, etxera bostak aldera itzuli, eta idazmakinaz idazten hasten nintzen leher eginda. erabat akituta idatzi nahi izaten nuen arratsero, idazmakina bakarrik utziz lasterka, abenturak berez sor zitezen, jazzean inprobisatzen den bezala.
abentura hauetako heroiak gu soldaduskan bezala mintzatzen da, ahalik eta modurik arruntenean. arruntkeria urrunetik etorritako amets horren parte da, eta horrekin batera gazte denboran gogamenean beti izaten nuen erritmo sinkopatua, jazz-zale amorratua bainintzen.
igelak argitaratutako gianni celatiren beste liburu batzuk:
denak hasperenka
guizzardiren abenturak
paradisuko almanaka
