Reseña del libro "De volkeren van de Sino-Tibetaanse taalfamilie"
De Sino-Tibetaanse volkeren zijn volkeren die verenigd zijn door de verwantschap van de talen die deel uitmaken van de Sino-Tibetaanse familie. De Sino-Tibetaanse volkeren leven voornamelijk in China, waar zij de meerderheid van de bevolking vormen. Sino-Tibetaanse of Sino-Tibetaanse volkeren zijn: Tibetaans-Burman volkeren, bai (aaszi, baini) en Chinese volkeren, dit zijn: Dungan, Han-Chinees (eigenlijk Chinees), Hoa, Hueizu. Tot de Sino-Tibetaanse volkeren behoren het merendeel van het Bhutan (voornamelijk Bhotiya, de officiële taal Bhotiya of Dzongke, dicht bij het Tibetaans), Myanmar en Singapore. Belangrijke groepen Sino-Tibetaanse volkeren wonen ook in Thailand, Vietnam, Laos, Nepal, India en andere landen. Het Russische woord "China" is ontleend aan de Centraal-Aziatische volkeren, die het land deze naam gaven, volgens een van de versies, bij de naam van het volk van Mongoolse afkomst - de Chinezen, die in de oudheid het noordelijke deel van China bezaten. De West-Europese en Midden-Oosterse namen van China gaan terug op het woord "Chin", op de Iraanse benaming van het land, in het Duits, Nederlands, Spaans en Engels: China, in het Frans: Chine, in het Servisch: China.
